Vorige week een super gezellige (lange) avond doorgebracht met de neef van Karin, Paul en zijn vrouw Finy.
God wat ben jij goed afgevallen was onze eerste reactie richting Paul; ja dat klopt meer dan 10 kilo; hoe? trappenlopen en salsa-dansen. Nu zijn wij niet zulke dansers dus dat werd snel afgehandeld, maar dat trappenlopen dat is interessant want ons huis bestaat uit diverse trappen. Jammer dan, niet de trappen waaraan Paul zijn kilo's verloor. Nee, behalve Wala.nl en PinkPop blijkt Landgraaf nog veel meer te bieden te hebben namelijk: de langste (buiten)trap van Nederland,gelegen op de Wilhelminaberg, een voormalige steenkolenberg. De totale trap overbrugt een hoogte van 90 meter, is 250 meter lang en telt 555 treden. De trap bestaat uit 22 delen met daartussenin telkens een plateautje. De delen zijn onderaan breed en bestaan uit 20 traptreden. Naar boven toe worden ze steeds smaller en tellen 24 treden.
Dus gisteren trok Karin de stoute(trim)schoenen aan (deze gek ook dus) en op naar de trappen. Als je beneden staat lijkt het echt alsof de trap in de hemel eindigt...of beter gezegd geen einde heeft...en dit gevoel overvalt je ook als je halverwege bent....crimineel wat is dit zwaar en komt hier nooit een einde aan. Toch is het ons gelukt om tweemaal naar boven te lopen en twee maal ook weer naar beneden..drijfnat...doodop...begrijp nu ook waar die kilo's van Paul gebleven zijn. Vanochtend moest het hondebeest uit...dus weet je wat , loop gewoon eens naar die berg toe en probeer het nog eens. Het is me vanochtend zelfs drie maal gelukt, en het blijkt een perfecte vorm van meditatie te zijn...ik en mijzelf en dan alleen maar omhoog.
Het trap aflopen gaat me minder goed af, ligt dat misschien in mijn karakter: ik wil altijd winnen, vooruit, hogerop en nooit terug naar onderen.
Dus ben je eens in de buurt van Landgraaf en wilt op een gezonde manier een stukje dichter bij de hemel komen en genieten van een prachtig uitzicht.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten