Theater Kerkrade, donderdagavond 3 november, buiten is het nog 18 graden, heerlijk zacht weer. Het is druk, verbazingwekkend veel bezoekers op redelijk hoge leeftijd (vroeger noemden we dat bejaarden...tegenwoordig vitale senioren) zitten in de zaal te wachten tot het optreden van het Sowetho Gospel Choir gaat beginnen....een simpel decor...oftewel behalve een kleine verhoging en wat muziekinstrumenten is er geen decor. Nadat de zaalverlichting is gedoofd en de zangers en zangeressen hun opwachting maken is ook meteen duidelijk waarom er geen decor nodig is: 25 prachtig geklede mooie megaenthousiaste mensen vormen een decor dat zelfs de beste decorontwerpers niet verzonnen krijgen. Hier staat 2 uur lang een groep mensen met zulk een overgave, plezier en energie hun muziek te maken, die ze versterken met hun natuurlijke dansbewegingen, dat het onmogelijk is om stil te blijven zitten in je pluche theaterstoel. Hun overgave aan muziek en beweging is zo totaal dat het lijkt alsof het helemaal vanzelf en natuurlijk gaat. Wederom een bewijs wat er ,met overtuiging en geloof in je eigen kunnen, mogelijk is.
Op de afsluiter, hoe toepasselijk Oh Happy Days, is de hele zaal plat en staat iedereen (vreemde combinatie plat en staat)...maar dan ook echt iedereen in Kerkrade te swingen en te zingen op een manier zoals we die van de beelden van de afrikaanse kerkdiensten kennen. Dit was energieoverdracht puur en optimaal met als resultaat dat je echt Happy en opgeladen het theater uitstuiterd...de aangename buitentemperatuur geeft je dan ook nog het laatste beetje afrikagevoel mee naar huis waar het echt wel even duurt voordat je op slaapniveau bent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten