Het was zulk prachtig weer dat ik het een heel goed idee vond, om in de tijd dat Karin ging rennen, mijn goddelijk lichaam in mijn fietsoutfit te wurmen en een lekker stukje te gaan fitsen. Er moest wel eerst een diclofinacje aan te pas komen voor de pijn in de schouder en alle twee mijn voeten en nog een pilletje voor de astma\hooikoorts (maar voor de rest ben ik in supershape hoor).
Nu heb ik de vreemde gewoonte om tijdens het fietsen iedereen die ik tegenkom een goede morgen/goede dag te wensen. Wat mij nu vanmorgen weer eens opviel, ondanks het feit dat het zulk strak mooi weer was, dat andere mensen :
a) dit nooit uit zichzelf als eerste doen
b) het aantal mensen dat mijn gemeende groet beantwoord op de vingers van een hand te tellen waren, terwijl ik toch wel akelig veel mensen tijdens deze 2 uurtjes tegen gekomen ben.
Ik blijf dit een heel vreemd fenomeen vinden...als je mensen die je kent (soms zelfs maar heel vluchtig kent) onder andere omstandigheden zoals op feestjes, in de stad, tijdens evenementen etc tegekomt wordt er meteen uitbundig gezoend en geknuffeld en kom je maar in het voorbijrijden of rennen tegen kan er geen groet vanaf.
Vreemd of niet.
Dus bij deze aan iedereen op deze wereld een gemeend Goede Morgen & Goede Middag & Goede Avond (ben ik toch weer degene die het het eerst heeft gezegd)
p.s. ik denk wel dat onderstaande dame vaker een antwoord terugkrijgt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten