dinsdag 26 juli 2011

Natuur

Omdat het thuis maar niet lukt om de rust te vinden dachten we maar een weekje naar Mallorca te vluchten. Verplicht vakantie dus (als je het over luxe hebt). Last minute geboekt, dankzij internet via een mega gunstige prijs, en op de gok naar Canyamel (nooit van gehoord), en deze gok pakte prima uit...heerlijk plaatsje....goede restaurants( nou ja we gingen iedere avond naar hetzelfde en hebben de hele kaart zo'n beetje doorgetest...super)....en een voor die prijs aardig appartement.
En daar zit je dan....zonder laptop en zonder mobieltje...en noe dan ????
Ik moet toch alles los laten ...toch...waar zit die knop???? Ik kan je vertellen de natuur helpt je in zo'n situatie echt en zorgt er wel voor dat je "jezelf" knalhard tegenkomt...letterlijk en figuurlijk. Op de 1e dag , na wat boodschapjes gedaan te hebben val ik de trap naar het appartement op ( ja dat is eens iets anders...de trap opvallen in plaats van afvallen...dat laatste moet ik ook nog maar dat is iets anders...dat zijn kilos)....goed ik val dus recht met mijn knieschijf op het voorste scherpe kantje van de trap...weet je hoe dat voelt.....ik nu wel.  Nadat de rook om het hoofd was verdwenen zijn we dan toch maar naar het strand gestrompeld..Beetje naar de zee zitten koekeloeren. Omdat de inwendige mens om brandstof vroeg besloot ik om de gang naar de supermarkt te wagen...en jahoor midden op de straat...zonder obstakels zwikt mijn voet spontaan helemaal om, en dan bedoel ik ook helemaal...90 graden.... en dat heeft heel het dorp meegekregen....ook al verstaan ze daar geen limburgs. En op dat moment weet je het zeker....je wordt echt van hogerhand gewaarschuwd....Borchert...afliggen...nu ... stop...laat los.
Gelukkig had ik mijn wonderpilletjes erbij zodat het lopen in de resterende dagen toch nog ging....maar een aantal dingen zijn mij tijdens deze week wel heel erg duidelijk geworden....en dat is dan in ieder geval al een klein stapje in de goede richting...toch.

1 opmerking:

  1. Hallo daar lieve jongen,
    Wat anders kan ik zeggen dan dat ik met je meeleef. Gretverdrie man, wat een pech!! (behalve dan die vakantie op Mallorca)
    Ik ga er van uit dat je alweer terug bent in het Limburgse, ik las dit vandaag pas voor het eerst. Je bent nog steeds welkom, lekker fietsen of zo! En weet je wat: breng Karin mee... wel zo gezellig!
    XXX

    BeantwoordenVerwijderen