woensdag 6 juli 2011

Guitarman

Nog helemaal in de roes van het optreden van de BBC bluesband afgelopen zondag, en met de opdracht om eens andere dingen te gaan doen dan alleen maar voor Wala.nl te werken, heb ik mijn gitaar maar weer eens onder het stof vandaan gehaald, mooi gepoetst en van nieuwe snaren voorzien.
Het is onvoorstelbaar wat je allemaal vindt als je dan op internet gaat zoeken op gitaarspelen. Van digitale snarenstemmers tot komplete lespakketten. Dat is dan mooi meegenomen.
Heb een aantal cursussen aan mijn favourietenlijst toegevoegd en ben vlijtig begonnen met oefenen.
Crimineel wat is dat weer zwaar werk ( en ik mag niet meer zo hard werken) en  wat doen die vingertoppen weer pijn...aua..aua.aua.
Bij het oefenen van de meeste simpele accoorden, blijkt dat mijn vingers te dik zijn (ja ja ik moet afvallen)...maar ook regelmatig te kort. Smoesjes jongen, is puur een kwestie van oefenen...oefenen en nog eens oefenen. Kan me nog mijn lessen herinneren bij Loek, een 2 meter beer met gigantische kolenschoppen van handen die zelfs op de banjo de meest ingewikkelde accoorden feilloos speelde.
Dus zit er voor mij als opvolger van Eric Clapton niets anders op dan pijn te lijden en af te zien. Het leven van een muzikant gaat niet altijd over rozen (die kunnen anders ook wel pijn aan je vingers doen)...blood, sweat and tears, en dat moet je er toch eerst in investeren voordat het sex, drugs and rock and roll wordt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten