Hoe is het zover gekomen

Hoe is het zover gekomen ??  Een goede vraag.

Als je die in je eentje moet beantwoorden komen daar slechts wat oppervlakkige en vage antwoorden uit. Ga je er met "experts"mee aan de slag komen er in eerste instantie allerlei zweverige en vergezochte zaken naar boven waarvan als nuchtere ik heel snel iets hebt van: doe eens niet zo moeilijk, je hebt het wel over mij Ralf Borchert, die door het leven gaat met het motto; niet zo moeilijk doen...gaan met die banaan.

Hoe langer en vaker je echter met dit soort hulpverleners spreekt hoe meer je dan toch gaat nadenken en langzaam maar zeker kom je toch tot de conclusie dat er wel een hele grote kern van waarheid in die dingen zit...en het is juist het ontkennen van deze feiten die je in de problemen brengen. Grote jongens zoals ik beginnen uiteraard om deze zaken te negeren ( is per slot van rekening iets voor watjes), maar als je dat maar lang genoeg blijft negeren gaat het menselijk lichaam zijn eigen waarschuwingsmethoden hanteren (slim he).

Een mooi voorbeeld : heel plotseling sterft mijn vader 8 jaar geleden (nog geen 14 dagen na het overlijden van Karin's moeder)...oké is gebeurt en dan na de crematie meteen over tot de orde van de dag...ik kan er namelijk niets aan veranderen. Dus gaat ook de geplande vakantie een week later door. Op deze vakantie kan ik op de 2e of 3e ochtend bijna niet meer lopen door een waanzinnige achillespeespijn....zomaar uit het niets. Van deze pijn heb ik inmiddels bijna 8 jaar mogen genieten. Op het moment dat ik begin om zaken op een rijtje te zetten en dingen te accepteren begint ook plotseling de pijn af te nemen....rarara. En zo zijn er de laatste 8 jaren heel wat dingen op mijn pad gekomen die onverwerkt zijn gebleven.

En op deze manier kom je in de beroemde cirkel , je poot hindert je in je sportiviteit ( eigenlijk flauwekul want ik had in plaats van te rennen gewoon kunnen gaan fietsen of zwemmen), met als gevolg dat een en ander begint te groeien tot de proporties die het nu heeft...uit frustratie hierover ga je maar andere sporten zoals heel veel werken, eten en drinken,  beoefenen, en de cirkel is rond. En dat heeft zijn weerslag op je hele functioneren en geestelijke gesteldheid, of beter gezegd ongesteldheid.

Ik ben nu zover dat ik een kleine opening in de cirkel heb gevonden, ben weer begonnen te sporten en wat nog mooier is ik heb er weer plezier aan...het is niet omdat het moet, het is gewoon weer leuk...en ik voel nu pas wat ik al die tijd gemist heb.

Dit is een klein begin, maar het is een begin. De eerste straaltjes zijn zichtbaar...maar een zwaluw maakt nog geen zomer.

wordt vervolgd